Ulusal medyamıza, bu günlerde özellikle “yerli ve milli” olan,öbür tarafın “yandaş” tesmiye ettiği medyamıza bakarsanız, hakkımızda olumsuz söz eden gavurlar mutlaka iki şeyden birini yapmışlardır: Ya küstahlık, ya hadsizlik. (bu iki kelime seçiminin de sosyo-psikolojisine girersem konudan uzaklaşırım)
Peki nedir bu küstahlık, hadsizlik.. neden böyle, muhtevası ne, neyi gösteriyor, altında yatan neden ne, değişebilir mi, nasıl değişebilir, biz ne yapmalıyız gibi konuları yazılı medyadan öğrenmeyi ümit ediyorsanız korkarım gene “good luck!”. Özellikle “yazılı medya” dememin nedeni, ara sıra Tv tartışmalarında rastladığım, birikim ve analitik kabiliyetine haiz kişiler.
Sivas’ta, dört-beş yaşında bir çocuktum, ufacıktım,
Belki gerek yok ama Erdoğan’ı, AK-Parti’yi yerden yere vuran tonla tweeti, yazısı olan bu yazar, son 2-3 seçimdir sandığa da gitmiyor, yani AK Partili’yi bırakın AKP’li dahi değil.
İlla gavurca kelime kullanacaksak, sese “sound”, aşırıya “ekstrem”, felç olmaya “paralize”, sahteye “feyk”, başkasının şarkısını kaydetmeye “kavırladım” demektense, şu, ülkemizde hiç bir zaman güncelliğini kaybetmeyen kavramları tanımlayan kelimeler daha kullanışlı olabilir.
Daha önce 
