Daha önce bahsetmiştim “Bir darbeye hazırlık aracı olarak yamyamlık! ” yazısında demokrasi, meşruiyet kavramlarının üzerlerinde oksijenin aneorobik bakteri üzerinde yaptığı etkiyi yapan bu fosseptik yaratıklarının “self preservation” (ayakta kalma) uğruna yamyamlık dahil bütün yolları caiz gördüklerini. Geçek değerlerin cari olduğu bir toplumda ne fikriyat ne değer olarak sunacak şeyleri olmayan bu parazitler için bir ontolojik zarurettir Egenekon düzeninin devamı.
Ama bu yamyamların kanibalize ettikleri pek çok kurbanların yakınları sorusu kafamı epeydir kurcalardı. Aklım havsalam almaz Ergenekon’un (hukuki değil siyasi manada kullanıyorum terimi) kurbanları arasındaki “iyi çocuklar” ın aile ve yakınlarının sessizliği hatta Ergenekoncu kampta yer almaları vakıasını.
Son yıllarda ve özellikle de Ergenekon soruşturmasından beri baş döndürcücü hızla, akıl izan sahipleri için artık hiç bir tereddüte mahal vermeyecek kesinlikte ortada olan hakikatler bu güruhun süfli emellerine varmak için gerekli gördüklerinde gözlerini kırpmadan kendi has adamlarını da katledip cenaze namazında en önde yürüdükleri, hatta eşlerini teselli ettiklerini gösteriyor.
(daha…)
Bir Münzevinin Notlarından... 